Uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej (nieprzyjemne uczucie nieopisywane jako ból) lub ból spełniający co najmniej 2 z poniżej wymienionych warunków przez minimum 25% czasu: – poprawa po defekacji, W porównaniu z II kryteriami rzymskimi skrócono czas niezbędny do rozpoznania zespołu z 3 do 2 miesięcy, co pozwala na szybsze ustalenie rozpoznania i wcześniejsze włączenie leczenia [1]. Zespół jelita nadwrażliwego jest jednym z najczęstszych zaburzeń czynnościowych przewodu pokarmowego. selleck monoclonal humanized antibody W krajach zachodnich jego
występowanie ocenia się na 15–20% populacji młodocianych i dorosłych [2]. Objawy chorobowe najczęściej pojawiają się w okresie od dojrzewania do 30 roku życia [3]. W populacji wieku rozwojowego zespół jelita nadpobudliwego jest rozpoznawany rzadziej niż u dorosłych. Hyams i wsp. [3] stwierdzili występowanie IBS u 8% uczniów klas szkół średnich (średni wiek 12,6 lat) z nawracającymi bólami brzucha w wywiadzie. Statystycznie częściej chorują kobiety (stosunek kobiet do mężczyzn wynosi 2,5:1) [4]. Etiopatogeneza zespołu jelita drażliwego jest złożona i nie została dotychczas dokładnie wyjaśniona. W piśmiennictwie zwraca się uwagę na nieprawidłową motorykę jelit oraz zaburzenia czucia trzewnego (nadwrażliwość trzewna)
[5]. Osimertinib price Zaburzenia motoryki jelit są spowodowane nieprawidłowym uwalnianiem enterohormonów i neuroprzekaźników oraz wadliwą czynnością mięśni gładkich jelita. U pacjentów z rozpoznanym zespołem jelita wrażliwego skurcze odcinkowe jelit występują częściej i są dłuższe niż u osób zdrowych. Czynnikami predysponującymi do rozwoju choroby są uwarunkowania genetyczne oraz silne przeżycia emocjonalne. Zaostrzenie dolegliwości klinicznych obserwuje się pod wpływem stresu, błędu dietetycznego, infekcji, procesów zapalnych, urazu oraz substancji drażniących śluzówkę jelita (laktozy, fruktozy, kwasów żółciowych, alergenów pokarmowych). Do rozpoznania zespołu jelita drażliwego u dzieci konieczne jest spełnienie 3 warunków: 1. Wywiad kliniczny odpowiadającej III kryteriom rzymskim, Zespół jelita nadpobudliwego
u dzieci charakteryzuje Inositol monophosphatase 1 się występowaniem nawracających czynnościowych bólów brzucha oraz zmianami w częstości i konsystencji oddawanych stolców. Bóle brzucha mają różną lokalizację, ale typowo umiejscowione są w prawym lub lewym podbrzuszu [6]. Wykazują one różne nasilenie i przerywany charakter. Dzieci skarżą się na dolegliwości bólowe brzucha głównie w dzień, często 60–90 minut po posiłku. Oddanie gazów lub stolca znacznie zmniejsza natężenie bólu. Do objawów klinicznych mogących wskazywać na zespół jelita nadwrażliwego u dzieci należą [7]: – nieprawidłowa częstość oddawania stolców (więcej niż 3 wypróżnienia dziennie lub mniej niż 3 wypróżnienia tygodniowo), Ze względu na charakter oddawanych przez pacjenta stolców wyróżnia się 3 postacie choroby (biegunkową, zaparciową i mieszaną). Zespół jelita nadpobudliwego ma charakter przewlekły i przebiega z okresami zaostrzeń i remisji.